Az önce üzüntüden altıma sıçtım lan.  Üzgünüm dostum ama çok üzgünüm. Bir şeyin olmaması ne kadar net. Olmuyorsa olmuyor. Olm ne kadar saçma. Düşünsene bir allağasen. Hayatın bu kadar likidleştiği bu dönemlerde. Ne kadar garip. Olmayan şeyler olmuyorlar. Olmayan şeyin olmaması. Ne kadar da katı. Nasıl olur lan? Nasıl? Çok saçma. Aklım almıyor. Aklım almıyor. Çarşafların balkondan sarkıtılması gibi değil. Hiç almıyor aklım. Hiç. Hi. Ç.

Stabilliğimi değil de, "stabil" kelimesini seviyorum sanırım lan. Stabil. Statik. Durağan. Bence çok nays bir kelime lan. Hastasıyım "stabil" kelimesinin. Stabilliğimi sevmiyorum ama mesela. Belki biraz hareket edip dursam daha hoş olabilir aslında. Stabilliğim. Stabilliğim. İ. Sikem. 

"Çarşafların balkondan sarkıtılması saçmalığı içinde gizli hüzün barındırıyor" diyorum gülüyorsun. Sonra yola devam ediyoruz. Hiçbir şey yol kadar hüzün vermiyor artık bana. Yolda giderken "Radyoheğd" dinliyorum ki, iyice öleyim. Ama ölmüyorum sanırım. Belki de öldüm. Kimin umrunda lan? Neyse sikerim.

Sanırım kimsenin olmadığı bir yerlere gidip kırlarda koşacağım lan. Ama konu bu değil. Konu da yok zaten de. Neyse işte bu sabah bir mal gibi evden çıkıp arabaynan gezdim. Mal mal Çayırovaya falan gittim ki, fızımı 80'e falan çıkarayım. Sonra eve geldim. Kuzenimin oğlunun doğum gününe gidip 1 saat orada durdum. Sonra Didar'la evin yakınındaki salak kafeye gidip orada durdum. Diyeceğim o ki, benim burayı terk edip kırlarda koşmam falan gerekiyor lan. Sanırım o zaman herkes için yararlı olacak bu. Ciddiyim olm. Sanırım. Baya ciddiyimbenlan.

Bugün bir şey yapmadım sanırım. Uyudum. Tetris oynadım. Uyandım. Soru çözdüm. Anneannemle çarşıya doğru bir gezinti yaptım. Eve geldim. Yemek yedim. Dezeen'e, Arch Daily'ye falan baktım. Müzik dinledim. Sonra tekrar uyudum. Şimdi uyandım. Bence Pearl Jam'in Just Breathe şarkısına gereken önemi vermiyoruz. Son zamanlar, çok salak zamanlar bir de. Neyse işte. Öyle bir şeyler.